मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Tuesday, January 07, 2025

स्थानबद्ध सिंह, वसंत सरवटे आणि अली सॉलोमन...Struggle to Escape of Lions on Pillars

 कै वसंत सरवटे यांचे त्यांनी काढलेले एक आवडते कार्टून म्हणजे दोन सिंहांचे, ते सोबत पहा आणि त्यावर सरवटे यांनी लिहलेला अभिप्राय....

मी स्वतः ते जेंव्हा पहिल्यांदा १९७०च्या दशकात पहिले त्यावेळी खूप आनंदलो होतो ... 

पृष्ठ २५, 'व्यंगकला - चित्रकला', २००५

ह्या चित्राची आठवण न्यू यॉर्कर मधील मार्च २०२४ चित्र पाहून खूप झाली ... 


artist: Ali Solomon

ह्या चित्रात सुद्धा स्थानबद्ध सिंह निसटले आहेत पण त्याचे कारण मार्च महिन्यात तिथे मेंढ्या बसणार आहेत म्हणून!

Posted by at
Labels: , ,

2 comments:

Navnath said...

न्यूयॉर्क पब्लिक लायब्ररीच बजेट तिथल्या स्थानिक प्रशासनाने कमी केल्याबद्दल खंत व्यक्त करणारं हे व्यंगचित्र आहे. नविन बजेटमध्ये सिंह परवडणार नाहीत, मेंढ्या परवडतील असं सांगायचंय.

January 7, 2025 at 5:50 PM
Aniruddha G. Kulkarni said...

थँक्स , ते मला माहित होते, पण माझी पोस्ट दोन चित्रांतील सिंहांसाठी आहे, शिवाय व्यंगचित्रांचा अर्थ सापेक्ष असतो हे तर आहेच, माझ्या काही पोस्ट त्या मुद्यावरच आहेत

January 8, 2025 at 1:48 PM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)