मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Monday, January 25, 2021

मोगरा फुलला , एमिली डिकिन्सन यांचा...Emily Dickinson's Jasmine

 एमिली डिकिन्सन यांना मराठी भावविश्वातील मोगऱ्याचे महत्व नक्कीच माहित नव्हते, पण त्यांचे सुद्धा मोगऱ्याबरोबर एक विशेष नाते होते.

“In an era when the scientific establishment barred and bolted its gates to women, botany allowed Victorian women to enter science through the permissible backdoor of art, most famously in Beatrix Potter’s scientific drawings of mushrooms and Margaret Gatty’s stunning illustrated classification of seaweed. Across the Atlantic, this art-science adventure in botany found an improbable yet impassioned practitioner in one of humanity’s most beloved and influential poets: Emily Dickinson (December 10, 1830–May 15, 1886).” [Maria Popova, Brainpickings.org, 2017]

मी लहानपणी काहीवेळा पुस्तकातून पिंपळाची पान ठेवली आहेत पण हरब्यारियम (herbarium) ,शुष्क वनस्पतींची चिकटवही, सारखा प्रकार कधीच नाही. डिकिन्सन यांच्या हरब्यारियम मध्ये आहेत: 
"424 flowers from the Amherst region, which Dickinson celebrated as “beautiful children of spring,” arranged with a remarkable sensitivity to scale and visual cadence across sixty-six pages in a large leather-bound album." [Maria Popova, Brainpickings.org, 2017]
त्यात पहिल्याच पानावर आहे मोगरा. 

"An especially peculiar feature of Dickinson’s herbarium is her choice for the opening page: tropical jasmine — not a plant native to the traditional flora of her time and place, but one native, perhaps, to the wilderness of her imagination — the selfsame imagination from which her tradition-breaking verses and forbidden loves blossomed...
... The appearance of the jasmine as the first flower of the herbarium is symbolic of that aspect of Emily Dickinson’s life that is most associated with love and crisis."


सौजन्य: ब्रेनपिकिंग्स.ओआरजी आणि हार्वर्ड विश्वविद्यालय

मधुकर नाईक यांच्या 'एमिली डिकिन्सन : निवडक कविता' यांच्या पुस्तकाचा उल्लेख पूर्वी झाला आहे. नाईक डिकिन्सन यांच्या निसर्गप्रेमाबद्दल लिहतात पण मोगऱ्याबद्दल नाही...

 सौजन्य : मधुकर नाईक यांच्या साहित्याचे कॉपीराईट होल्डर्स 
.... पण वर उल्लेखिल्या प्रमाणे डिकिन्सनना समजावून घेण्यात मोगऱ्याची भूमिका महत्वाची आहे

Artist: James Thurber
Posted by at No comments:
Subscribe to: Posts (Atom)