मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Sunday, July 20, 2025

व्यंगचित्र :अधुनिक कवितेसारखी कला...What Joy Cartoon Caption Contests Are!

cartoonstock.com ह्या वेबसाइट वरील लौरेन्स वूड यांचे cartoon caption contest वरील लेख वाचून मला थक्क व्हायला होते. 

व्यंगचित्र ही अत्यंत प्रगत कला आहे पण चित्राला कैप्शन देणे ही सुद्धा किती उत्क्रांत कला आहे हे वाचताना अत्यंत आनंद होतो. 


 artist : Teresa Burns Parkhurst

ह्या चित्रात एक जोडपे  आणि तीन हत्ती दाखवलेत. सगळ्यात डावीकडचा हत्तीत्याच्या समोरीलहत्तीला काही तरी म्हणतोय, ते म्हणणे चित्राची कॅप्शन होणार आहे...

इंग्लिश मधील एक वाक्प्रचार आठवा elephant in the room म्हणजे समोर असलेली सर्वात महत्वाची गोष्ट  , ज्या बद्दल आपण बऱ्याच वेळा बोलायला तयार नसतो... 

हा लेख वाचा 

https://www.cartoonstock.com/blog/elephants-in-the-room-caption-contest-commentary-with-lawrence-wood/

त्यात सगळ्यात चांगले  कॅप्शन कसे निवडले हे सांगितले आहे ... ते वाचताना एखाद्या उत्तम कवितेचे उत्तम समीक्षण आठवते...

"... This week’s winner addresses not just the obvious metaphor but the actual number of elephants, and it reads well: “I’m the STD. He’s the gambling problem. Who are you?”"

Posted by at No comments:
Subscribe to: Posts (Atom)