Looking at Cartoons, Getting Along

Launched on Nov 29 2006, now 2,100+ posts...This bilingual blog - 'आन्याची फाटकी पासोडी' in Marathi- is largely a celebration of visual and/or comic ...तुकाराम: "ढेकणासी बाज गड,उतरचढ केवढी"...George Santayana: " Everything in nature is lyrical in its ideal essence, tragic in its fate, and comic in its existence"...William Hazlitt: "Pictures are scattered like stray gifts through the world; and while they remain, earth has yet a little gilding."

मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Tuesday, June 22, 2021

भिजवलेला बदाम सोलला म्हणजे दिसतो तशा !...Baburao Pendharkar @125

लीला चिटणीस:

"... बाबूरावांचीख्याती त्या वेळी होती महाराष्ट्राचा कॅसानोवा म्हणून. खर होते ते... ते एक उच्च दर्जाचे कलावंत होते.... " (पृष्ठ १११, 'चंदेरी दुनियेत', १९८१-१९९०) (Casanova : Any man noted for his amorous adventures)

विश्राम बेडेकर:

" "एकदा याने एक इंग्रजी कविता म्हटली. त्यात प्रेयसीच्या मांड्या संगमर्मरी दिसतात असे वर्णन होते. बाबूराव लगेच उसळून म्हणाले, "हा तुमचा कवी बायकांच्या मांड्यांना केळीचे खांब म्हणणाऱ्या संस्कृत कवीसारखाच गाढव आहे. बायकांच्या मांड्या कशा दिसतात माहीत आहे? " एका स्नेह्याने उत्तर दिले , "छे बुवा! आमचा तेवढा अभ्यास नाही! " पण बाबूराव आपल्याच जोशात. "मी सांगतो. भिजवलेला बदाम सोलला म्हणजे दिसतो तशा !"..." (पृष्ठ २१७-२१८, 'एक झाड आणि दोन पक्षी.....', १९८४-१९९६)

माझे अतिशय आवडते अभिनेते बाबूराव पेंढारकर (१८९६- १९६७) आज १२५ वर्षांचे झाले असते.

त्यांचे फक्त एक गाणे पहा: धुंद मधुमती रात रे... (किचकवध , १९५९)...