मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… . . 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Tuesday, December 15, 2020

तुझें आहें तुजपाशी...Black Narcissus...Victory of Earthly Desires

काकाजी:
"… आपल्या देवासला पावसात हजारो बेडकं ओरडतात मेंडकी-रोडवर, ओहोहोहो! काय खर्ज लागतो एकेक बेडकाचा- असं वाटतं, की  कोणी दशग्रंथी ब्राह्मण वेदपठण करून राहिले आहेत बेटे ! काय ?"
(पु ल देशपांडे, 'तुझें आहें तुजपाशी', १९५७)

Neil Armstrong, BBC Culture, November 2020:

"...The longer they spend in this wild, elemental place, the more the women’s religious calling is clouded by very earthly desires. One becomes obsessed by her garden, planting it with flowers instead of vegetables. The nun who is particularly good with children yearns for a baby of her own. Sister Clodagh is troubled by memories of a youthful love affair and the increasingly tormented Sister Ruth lusts after Mr Dean, a somewhat dissolute Englishman who lives in the village. There are further ripples in the undercurrent of repressed longing when the handsome young nobleman being educated by the nuns has his head turned by Kanchi, a beautiful village girl. Eventually, the undercurrent becomes a torrent and the dam breaks..."

 ब्लॅक नार्सिसस नावाची BBC-FX यांनी तयार केलेली टीव्ही सिरीज नोव्हेंबर २०२० मध्ये दाखवली जात आहे. Rummer Godden यांच्या त्याच नावाच्या कादंबरीवर ती आधारित आहे. 

त्यावर आधारित आधी १९४७ साली एक उत्तम सिनेमा निघाला होता , ज्याचे कौतुक Martin Scorsese सारख्या निष्णात सिनेदिग्दर्शकाने केले आहे.  (आपल्या हिंदी सिनेमातील अभिनेत्री निम्मी ह्यांनी तर त्यांचा काही सिनेमातील लूक कांची सारखा केला होता असे वाटते.)



  Jean Simmons as Kanchi

 मी तो सिनेमा नोव्हेंबर २०२० मध्ये पहिला आणि मला अतिशय आवडला... आणि मजा म्हणजे तो बघताना पु ल देशपांडे यांचे 'तुझें आहें तुजपाशी', १९५७ आठवले.

 का?  ते समजण्यासाठी तो सिनेमा, टीव्ही सिरीयल पहा किंवा कादंबरी वाचा. 



 Kathleen Byron as Sister Ruth and Deborah Kerr as Sister Clodagh

No comments: