मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Friday, August 21, 2020

Leon Trotsky Died 80 Years Ago

#LeonTrotsky

कै गो पु देशपांडे: 
"...पण स्तालिनसंबंधी मी काय चुकीचे बोललो? त्याच्या आमदनीत रशियात रक्त सांडलं हे नाकारण्यात काय मतलब आहे? रक्त सांडून का होईना गोगलगाय होऊन गेलेल्या रशियात वाघाची अवलाद त्यानं निर्माण केली पंचवीस वर्षात… " 
"...माओ काय म्हणतो माहिती आहे ना ? क्रांती करणे  म्हणजे पंचपात्र आणि पितांबर घेऊन जेवायला जाण नव्हे --"
"...काही चळवळी आज या देशात नोकरशाह्या होऊन बसलेल्या आहेत. विशेषतः डाव्या चळवळी. कदाचित सगळीकडेच. नाहीतर माओने सांस्कृतिक क्रांतीचा एवढा मोठा प्रपंच मांडला नसता…"
 
('उध्वस्त धर्मशाळा', १९७४)

I liked what Clive James has written about Trotsky:
"...Pablo Neruda was instrumental in smoothing the assassin’s path but never wrote a poem on the subject: something to remember when reading the thousands of ecstatic love poems he did write. They are full of wine and roses but no ice axe is ever mentioned. Admirers of Neruda don’t seem to mind. The same capacity for tacit endorsement is shown by Trotsky’s admirers, who even today persist in seeing him as some sort of liberal democrat; or, if not as that, then as a true champion of the working class; or anyway, and at the very worst, as one of those large-hearted Old Bolsheviks who might have made the Soviet Union some kind of successfully egalitarian society had they prevailed. But when it became clear that the campaign for the collectivization of agriculture would involve a massacre of the peasantry, Trotsky’s only objection was that the campaign was not sufficiently ‘militarized.’ He meant that the peasants weren’t being massacred fast enough...."
('Cultural Amnesia: Necessary Memories From History and the Arts',  2007)

वर उद्धृत केल्याप्रमाणे स्टालिन आणि माओचे प्रचंड कौतुक असणारे, पाब्लो नेरुडा सारखे वागायची तयारी असणारे, भारतातील कित्येक left liberal अथवा  पुरोगाम्यांना, त्यांच्या स्वतः सारख्या नसणाऱ्या लोकांबद्दल ट्रॉटस्की सारखे वाटते. ते छुपे ट्रॉटस्कीच आहेत. 

वरील चित्रातील Leon Trotsky ओळखा!
 
Both pictures: 'Animal Farm' is a 1954 British-American animated drama film directed by John Halas and Joy Batchelor. It was produced by Halas and Batchelor, based on the 1945 novel of the same name by George Orwell. 
 
Posted by at
Labels: , , , ,

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)