मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Sunday, April 15, 2012

Ich bin ein Bihari...मैं बिहारी हूँ

ज्ञानेश्वर:

"हें विश्वचि माझें घर"।

(ज्ञानेश्वरी, अध्याय १२, भक्तियोग)

[Dnyāneshwar:

"This world is my dwelling"

(Dnyaneshwari, Chapter 12, Bhaktiyog)]

Rabindranath Tagore:

"Where the mind is without fear and the head is held high/...Where the world has not been broken up into fragments/ By narrow domestic walls ... Where the clear stream of reason has not lost its way/ Into the dreary desert sand of dead habit."

अरुण कोलटकर:

"मास्तर मास्तर बघा कसा
हिसडे मारतोय भिंतीवरती
भारताचा नकाशा
गेला उडत खिडकीबाहेर
ड़ोंगरांसकट नद्यांसकट खुंटीसकट
गेला सरळ आकाशात”

('काय डेंजर वारा सुटलाय', "अरुण कोलटकरच्या कविता", १९७७)

('Kay denjar vara sutalay", "Arun Kolatkaranchya kavita", 1977)


U.S. President John F. Kennedy on June 26, 1963 in West Berlin:


"Ich bin ein Berliner"

Ich bin ein Pune-er

Ich bin ein Karad-er

Ich bin ein Miraj-er

Ich bin ein Madras-er

Ich bin ein Bombay-er

Ich bin ein Thane-er

Ich bin ein Vashi-er

Ich bin ein Nashik-er

Ich bin ein Doom Dooma-er

Ich bin ein Calcutta-er

Ich bin ein Bangalore-er


Ich bin ein Bihari...

And I announce it NOT in the name of Gautama Buddha, Ashoka, Jayaprakash Narayan and Madhu Limaye (मधु लिमये) but for the poor Bihari who is probably working in our society as I write this.

Two 'Bihari's': Balraj Sahni and Ratan Kumar in Bimal Roy's 'Do Bigha Zamin', 1953
courtesy: Shemaroo
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)