Looking at Cartoons, Getting Along

Launched on Nov 29 2006, now 2,100+ posts...This bilingual blog - 'आन्याची फाटकी पासोडी' in Marathi- is largely a celebration of visual and/or comic ...तुकाराम: "ढेकणासी बाज गड,उतरचढ केवढी"...George Santayana: " Everything in nature is lyrical in its ideal essence, tragic in its fate, and comic in its existence"...William Hazlitt: "Pictures are scattered like stray gifts through the world; and while they remain, earth has yet a little gilding."

मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Friday, December 29, 2023

गणेश कोल्हटकर, झार आणि ब्रिटिशांना वाटणारी भीती...Ganesh Kohatkar, the Khyber Pass Railway and Prince Nicholas II of Russia

An obsession with protecting the North-West Frontier (now in Pakistan) with Afghanistan from invasion led to the construction of several ‘strategic’ railways, including the Khyber Pass Railway which opened in 1925. They proved to be hopeless commercially and were little used since no invasion attempt was ever made, except by the Japanese from the east in World War Two.

('Railways and the Raj: how the age of steam transformed India', 2017 by Christian Wolmar)

Brits were almost obsessed with the possible invasion of India from Afghanistan. This obsession led to at least one hilarious situation in Maharashtra. Prince Nicholas II of Russia visited India in 1890. A humour writer (Ganesh Kolhatkar) fabricated Nicholas II’s imaginary but lost diary and started publishing the contents from it, stating he was in possession of it. The British did not get the joke and mistook it as real and the writer was interrogated by the senior officials of the Raj!

Wednesday, December 27, 2023

मार्लिन डिट्रीच ....Marlene Dietrich@120

#MarleneDietrich120

George Hurrell's Marlene Dietrich 1937

Ben Cosgrove:

Hollywood glamour. The very notion is so familiar, and the images that most perfectly illustrate the concept are so readily conjured, that most movie fans are unaware that one man — a single photographer — is largely responsible for the look and feel of the classic film-glamour ideal. That man, a native Kentuckian named George Hurrell (1904-1992), pretty much single-handedly invented the Hollywood glamour portrait, shaping for all time the public image of many of the movies’ greatest legends — while defining the visual vernacular of the Golden Age of Hollywood itself.

Saturday, December 23, 2023

मनुष्याची तहान आणि सिंह...Man's Thirst and Lion

मनुष्य कसला प्राणी आहे पहा...

आधी सिंहाबरोबर पाणी पितोय ....

Artist: Laszlo Reber (László Réber) 1920-2001, Hungarian graphic artist, illustrator, cartoonist

पण माणसाची तहान काही भागेना...

मग सिंहाच्या शिरातून प्यायला लागला ...

Lion head drinking cup, c500BC-470BC, attributed to the Athenian Douris

Wednesday, December 20, 2023

१९७३ चा ऑइल शॉक आणि आमची फरफट ...How The Oil Shock of 1973 Affected Our Family and Mad Max 2

ह्या वर्षी ५० वर्षे झाली ... १९७३ च्या ऑइल शॉकला...

आमचे पाच जणांचे कुटुंब त्यावेळी मिरजेस रहात होते. आम्ही lpg कनेक्शन अजून घेतले नव्हते. त्यामुळे आम्ही रॉकेल आणि कोळश्यावर घरातल्या इंधनासाठी अवलंबून होतो.

मला नेमके कारण आणि त्याची व्याप्ती माहित नाही पण आम्हाला कोळसा मिळणे त्या सुमारास बंद झाले. मला वाटते पर्यावरणासाठी कुठलातरी निर्णय घेतला गेला असावा आणि त्याची अंमलबजावणी त्यावेळी सुरु झाली असावी. त्या मुळे आमच्या घरातील कोळश्याची शेगडी आणि चूल दोन्ही बंद पडल्या.

आता आम्हाला रॉकेलला पर्याय उरला नव्हता. रॉकेल मिळाले नाही तर घरात काहीच शिजणार नव्ह्ते. पाणी तापणार नव्हते. आणि त्यात ऑइल शॉक....

असे म्हणतात की सरकारने पेट्रोलचे दर प्रचंड वाढवले आणि डिझेल आणि रॉकेलचे वाढवले नाहीत. असेल. पण अचानक (कदाचित वरील निर्णयामुळे) रॉकेल बाजारातून नाहीसे व्हायला लागले.

मिरजे मध्ये एखाद्या दिवशी कुठे रॉकेल मिळत असेल ह्याचा काहीच भरवसा उरला नाही. केंव्हा रॉकेल लागेल याचा अंदाज बांधून त्याच्या आधी चार दिवस पायपीट सुरु, ते मिळवण्यासाठी. प्रत्येक दुकानात जाऊन विचारायचे.

सुदैवाने रॉकेल न मिळाल्यामुळे घरी स्टोव्ह पेटला नाही असे कधी झाले नाही पण ती अनिश्चितता भयानक होती. ती किती महिने राहिली हे आता आठवत नाही.

कोळसा मिळायचा बंद झाल्यामुळे आमच्या वर आणीबाणी ची वेळ आली आणि पुढे दोन वर्षात आणीबाणी सुद्धा आली!

ज्यावेळी नंतर "Mad Max 2", 1981 (After a global war resulted in widespread oil shortages, civilization collapsed, and the world descended into barbarism.) हा सिनेमा बघितला , त्यावेळी त्यातील पेट्रोल मिळवण्याची तडफड बघून मला १९७३ -७४ काळातील आमची केरोसीन मिळवायची धडपड आठवत असे!

Sunday, December 17, 2023

मिली- सेंटी- डेसी - मीटर- डेका - हेकटो- किलोमीटर...Metrication and Decimalisation in My Life

मी चौथीत असताना, १९६८-६९, महाराष्ट्राने नवीन दशमान आणि मेट्रिक पद्धत मराठी शाळेमधून जोरात अमलात आणायला सुरवात केली ...

आणा गेला, चार आणे (२५ पैसे) , आठ आणे (५० पैसे) आले... १६ आणे फक्त भाषेत राहिले , व्यवहारात १ रुपया आला...आणा गेल्यानंतर त्याच सुमारास बाजारात एक पैशाचे छोटे नाणे आले, त्या शिवाय दशमान पद्धत पुरी होऊ शकत नव्हती (१-२-३-५-१०-२०-२५-५०-१०० पैसे अशी नवी मालिका होती), त्याला "नवा पैसा" म्हणत, तो पटकन वाक्प्रचारात पण शिरला: "एक नवा पैसा सुद्धा देणार नाही"...

मैल/कोस गेले किमी आले... शेर/ मण गेले किलोग्रॅम आला/ लिटर आले... यार्ड/ वार गेले मीटर आला (फक्त साडीत वार राहिलाय)... फूट/ इंच जाऊन सेंटीमीटर/ मीटर काही प्रमाणात आले... एकर जाऊन हेक्टर अजून पूर्णपणे आलेल नाही... फॅरनहिट गेले सेंटीग्रेड आले ...

तोळा जायचा होता आणि १० ग्राम यायचे होते पण तो मात्र अजून राज्य करतो आहे...

मी कधी जुने measurements फारसे व्यवहारात आणि शाळेत वापरले नाहीत... मराठीतील जुने साहित्य वाचताना नवीन लोकांना अडचण येते कारण कोणी ह्या बद्दल पुस्तकाच्या सुरवातीला बोलत नाही....

आता ज्यावेळी दशमान पद्धत शिकवली गेली, त्यावेळी आम्ही हे गाणे डझनावारी मोठ्यांदा म्हणत असून "मिली- सेंटी- डेसी - मीटर- डेका - हेकटो- किलोमीटर" , हेच वजनाबाबत थोडे बदलून, हेच द्रव्याबाबत थोडे बदलून ...

मी आजवर आयुष्यात डेसी, डेका आणि हेक्टो वापरलेले नाही , फक्त अंकगणितात वापरले!

आता दशमान पद्धत केवढी व्यापक आहे हे शेजारच्या चित्रात पहा...