मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Thursday, August 24, 2017

मानवतावादी,। उद्योगप्रवण, असे हे दर्शन। विंदांचे...Vinda Will Soon Be 100!

(खालील नोंदीत पूर्वी याच ब्लॉग वर प्रकाशित झालेला काही भाग आहे.)
 
#विंदाकरंदीकरशताब्दी 
#VindaKarandikarAt100
 
Today August 24 2017 is the start of the birth centenary year of Vinda Karandikar (विंदा करंदीकर) २३/८/१९१८-१४/३/२०१०

संत एकनाथ:

"जगाचिये नेत्री दिसे तो संसारी, परी तो अंतरी स्फटिक शुद्ध"

वसंत बापट, लोकसत्ता, २२/८/१९९३:

"...विंदाने अनुवाद केले ते वैश्विक मान्यता असलेल्या ग्रंथांचे.  अॅरिस्टॉटलचे काव्यशास्त्र, ज्ञानेश्वरांचा अमृतानुभव, गटेचे फाऊस्ट, शेक्सपियरचे किंग लियर.. एकेक आव्हान त्याने रामाने शिवधनुष्य पेलावे त्या सहजनेते पेलले. स्वतंत्र लेखनातही स्वतंत्र चमक दाखवली. भल्याभल्यांना स्तंभित करणाऱ्या कविता, प्रौढांनाही तोंडात बोटे घालायला लावणारी बालगीते, जे शब्दांच्या पलीकडले आहे त्याच्या स्पर्शाची पालवी फुटलेले ललित- लेखन, आकाशाचा अर्थ उजळ करणारे निबंध आणि परंपरा आणि नवता यांतले नाते आकलनाच्या टप्प्यात आणून ठेवणारी समीक्षा अशी साहित्याची चतुर्विध रूपे त्याने पुरुषार्थी वृत्तीने श्रीमंत करून टाकली...." 

The late Vinda was a good writer and a better human. He had large heart, one of the largest I have known, among literati.

He has appeared on this blog a few times.

As I have said earlier, he was like his own depiction of Cārvāka/ Charvak (चार्वाक), in possibly his best book: ‘Ashtadarshane’(अष्टदर्शने), 2003.

In Vinda's words, Charvaka was like: 

"...सत्याचा स्वीकार। श्रद्धांचा अव्हेर,
हिंसेचा धिक्कार, । करोनिया,
मानवी जीवन। करणे सुखमय
हेच एक ध्येय। मानणारे
मानवतावादी, । उद्योगप्रवण,
असे हे दर्शन । चार्वाकाचे."

In my words, Vinda was:

"सत्याचा स्वीकार। श्रद्धांचा अव्हेर,
हिंसेचा धिक्कार, । करोनिया,
मानवी जीवन। करणे सुखमय
हेच एक ध्येय। मानणारे
मानवतावादी, । उद्योगप्रवण,
असे हे दर्शन । विंदांचे."

अमर्त्य सेन आणि विंदा या दोघांचे , त्यांच्या गाजलेल्या पुस्तकांतून व्यक्त झालेले , चार्वाक प्रेम दाखवून देणारे माझे पत्र 
सौजन्य : ललित मासिक , मे २००६



विंदांचे उत्तर  एप्रिलमध्येच कारण मी त्यांना ललित पत्राची प्रत पाठवली होती ! .... Vinda's letter to me dated April 26 2006

Posted by at No comments:
Subscribe to: Posts (Atom)