Launched on Nov 29 2006, now 2,100+ posts...This bilingual blog - 'आन्याची फाटकी पासोडी' in Marathi- is largely a celebration of visual and/or comic ...तुकाराम: "ढेकणासी बाज गड,उतरचढ केवढी"...George Santayana: " Everything in nature is lyrical in its ideal essence, tragic in its fate, and comic in its existence"...William Hazlitt: "Pictures are scattered like stray gifts through the world; and while they remain, earth has yet a little gilding."
मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"
समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."
G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”
C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."
Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”
सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."
".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."
Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."
Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"
विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."
Tuesday, December 31, 2019
Saturday, December 28, 2019
I Will Be In Circle No 3...फेसबुकावरील स्मारके, 2019
I have created and maintained the following 20 Facebook pages. Yearly, I publish stat for them. Here it is for 2019.
अजून मला हे माहित नाहियेकी एवढी FB पेजेस करणारा user म्हणून माझी रवानगी कोणत्या circle मध्ये होणार आहे ते... कदाचित तिसऱ्या circle मध्ये...Third Circle (Gluttony)
कलाकार : हॅरी ब्लिस
Wednesday, December 25, 2019
Tuesday, December 24, 2019
अनुयायाची महत्वाकांक्षा ....From Apostle to Messiah
जी ए कुलकर्णी:
"...त्याने प्रेमाचा व शांतीचा संदेश सांगितला, पण प्रसार झाला तो तलवारीच्या जोरावर; त्याने निरिच्छ्तेवर भर दिला, तर आता त्याच्या धर्माचा आधार आहे संपत्ती. हा तुला त्याचा विजय वाटतो, तसे पाहिले तर त्याचे सच्चे अनुयायी एखाद्या खेड्यातील वसतीपेक्षा जास्त नसतील. पण म्हणून का त्याच्या शिकवणीचे महत्व कमी होते?..."
('यात्रिक', 'पिंगळावेळ', १९७७)
डेव्हिड सिप्रेस यांच्या कार्टून मधली माणसे मला खूप आवडतात, विशेषतः ज्यावेळी ती किंचाळून किंवा मिश्किलपणे किंवा कुजबुजत बोलत असतात.. त्यांचे चित्र फार सुंदर नसते पण मला खूप हसवून जाते...
Artist: David Sipress, The New Yorker, November 2015
Sunday, December 22, 2019
Thursday, December 19, 2019
Om Prakash@100
Today December 19 2019 is 100th birth anniversary of Om Prakash (1919-1998), one of my favourite actors of Indian cinema.
कै ओम प्रकाश माझे खूप आवडते नट होते. त्यांचा 'चुपके चुपके' , १९७५ मधला अभिनय हिंदी सिनेमा विनोदाची कोणती उंची गाठू शकतो हे आपल्याला दाखवून देतो. हिंदी सिनेमातील सर्व नट-नट्यांसारखे ते सुद्धा टाईपकास्ट झाले होते पण तरी ते मधूनच आपल्या टॅलेंटची चुणूक दाखवत.
'बुड्ढा मिल गया', १९७१ हा सिनेमा अगदी शेवट पर्यंत अतिशय इंटरेस्टिंग राहतो त्यांच्या अभिनयामुळे.
कै श्रीलाल शुक्ल यांच्या 'राग दरबारी', १९६८ वरती एक चांगली टीव्ही सिरीयल निघाली (१९८६) पण त्यावर सिनेमा निघाला असता (आणि निघायला पाहिजे होता) तर त्यात ओम प्रकाश यांना महत्वाची भूमिका मी तरी दिली असती.
ओम प्रकाश यांनी बहुदा आत्मचरित्र लिहले नाही. ते लिहले असते तर कोणत्याही गॉसिप शिवाय ते एक वाचावेसे पुस्तक झाले असते असे मला कायम वाटत राहिले आहे कारण ते मनुष्य म्हणून सुद्धा खूप इंटरेस्टिंग असावेत अस मला उगाचच वाटत आले आहे.
Tuesday, December 17, 2019
द सिम्पसन्स चे सर्वोत्तमत्व....The Greatest TV Show for Me: The Simpsons @30
courtesy: The Newsweek
Saturday, December 14, 2019
Walter Benjamin and New Angel...Paul Klee@140
Walter Benjamin: