मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… इ. स. 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Sunday, June 24, 2018

ऑर्फियस आणि स्पायडरमॅन यांची दिङगमूढता.... Deaths of Eurydice and Gwen Stacy

जी ए कुलकर्णी, 'ऑर्फियस', 'पिंगळवेळ', १९७७:
"... सर्पाने दंश केल्यावर काही क्षणातच युरिडिसीचे शरीर छाटलेल्या देठाप्रमाणे जमिनीवर आडवे झाले होते. माणसाचा अभिमान नष्ट करून तो किती दुर्बल आहे हे दाखवणारा तो क्षण असा अकस्मात समोर उभा राहताच ऑर्फियस अगदी दिङगमूढ होऊन गेला होता ..." 

जीएंच्या भाषेला तोडीसतोड असे चित्र 'मार्व्हल'च्या कलावंतांनी केलेले आहे.... पण चित्र पहावत नाही.... ती लटकत असलेली मान, निर्जीव देह ... आणि कोणाचा,  तर प्रत्यक्ष स्पायडरमॅनची मैत्रीण ग्वेन स्टेसीचा....




Gwen Stacy’s death. Photo: Marvel Entertainment

The Amazing Spider-Man No. 121 (1973)


Writers: Gerry Conway and Gil Kane; Penciler: Kane; Inkers: John Romita and Tony Mortellaro; Colorist: David Hunt; Letterer: Artie Simek
Posted by at

3 comments:

sj said...

May be Gwen here is not dead. The location is one of the favourites of spiderman.. but reminds me of the initial captors where he is discovering himself as a superhero..that is why a kind of boasting line.."i am the best superhero o two legs"

June 24, 2018 at 11:00 AM
sj said...

May be pictures with similar sentiment of helplessness (and involving spider man) could be found in the latest marvel movie.. when close superhero friends disintegrate at snap of a finger by Thanos

June 24, 2018 at 11:03 AM
Aniruddha G. Kulkarni said...

Thanks SJ....I am simply stunned by this cartoon....and hence had to invoke GA....When my mother died, I too was although I am neither superhero nor "a legendary musician, poet, and prophet in ancient Greek religion and myth"....

July 15, 2018 at 7:00 PM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)