मेघदूत: "नीचैर्गच्छत्युपरि दशा चक्रनेमिक्रमेण"

समर्थ शिष्या अक्का : "स्वामीच्या कृपाप्रसादे हे सर्व नश्वर आहे असे समजले. पण या नश्वरात तमाशा बहुत आहे."

G C Lichtenberg: “It is as if our languages were confounded: when we want a thought, they bring us a word; when we ask for a word, they give us a dash; and when we expect a dash, there comes a piece of bawdy.”

C. P. Cavafy: "I’d rather look at things than speak about them."

Martin Amis: “Gogol is funny, Tolstoy in his merciless clarity is funny, and Dostoyevsky, funnily enough, is very funny indeed; moreover, the final generation of Russian literature, before it was destroyed by Lenin and Stalin, remained emphatically comic — Bunin, Bely, Bulgakov, Zamyatin. The novel is comic because life is comic (until the inevitable tragedy of the fifth act);...”

सदानंद रेगे: "... पण तुकारामाची गाथा ज्या धुंदीनं आजपर्यंत वाचली जात होती ती धुंदी माझ्याकडे नाहीय. ती मला येऊच शकत नाही याचं कारण स्वभावतःच मी नास्तिक आहे."

".. त्यामुळं आपण त्या दारिद्र्याच्या अनुभवापलीकडे जाऊच शकत नाही. तुम्ही जर अलीकडची सगळी पुस्तके पाहिलीत...तर त्यांच्यामध्ये त्याच्याखेरीज दुसरं काही नाहीच आहे. म्हणजे माणसांच्या नात्यानात्यांतील जी सूक्ष्मता आहे ती क्वचित चितारलेली तुम्हाला दिसेल. कारण हा जो अनुभव आहे... आपले जे अनुभव आहेत ते ढोबळ प्रकारचे आहेत....."

Kenneth Goldsmith: "In 1969 the conceptual artist Douglas Huebler wrote, “The world is full of objects, more or less interesting; I do not wish to add any more.”1 I’ve come to embrace Huebler’s ideas, though it might be retooled as “The world is full of texts, more or less interesting; I do not wish to add any more.” It seems an appropriate response to a new condition in writing today: faced with an unprecedented amount of available text, the problem is not needing to write more of it; instead, we must learn to negotiate the vast quantity that exists. How I make my way through this thicket of information—how I manage it, how I parse it, how I organize and distribute it—is what distinguishes my writing from yours."

Tom Wolfe: "The first line of the doctors’ Hippocratic oath is ‘First, do no harm.’ And I think for the writers it would be: ‘First, entertain.’"

विलास सारंग: "… . . 1000 नंतर ज्या प्रकारची संस्कृती रुढ झाली , त्यामध्ये साधारणत्व विश्वात्मकता हे गुण प्राय: लुप्त झाले...आपली संस्कृती अकाली विश्वात्मक साधारणतेला मुकली आहे."

Sunday, July 10, 2016

कथांची चित्रे Good Pictures तरी असावीत किंवा Good Illustrations तरी...G A at 93


Today July 10 2016 is 93rd birth anniversary of G A Kulkarni (जी. . कुलकर्णी

लोकसत्ता, मार्च 1 2016: "...लेखकाने हस्तलिखित दिल्यानंतर त्या लेखनाचे पुस्तक होताना सौंदर्यामध्ये भर घालण्याची जबाबदारी ही प्रकाशकाची असते. ती निभावण्यामध्ये प्रकाशक कमी पडत असेल, तर हा एक प्रकारचा सामाजिक गुन्हाच आहे, असे मत ज्येष्ठ साहित्यिक भारत सासणे यांनी व्यक्त केले..."

Howard Simon:

One of  the distinguishing marks of a great book is the persistence with which it is illustrated. The Bible, Cervantes’ Don Quixote, the works of Shakespeare and Rabelais, Pilgrim’s Progress, Aesop’s Fables—are all among the much illustrated books. Almost every generation demands the classics in modern dress, set forth pictorially by a favorite modern hand. There scarcely has been a generation without its interpreter of the world’s great books.
On the subject of fine bookmaking there have always been two different schools of thought. There are those who would decorate a book with clear, beautiful type, print it on good paper and allow, at most, a printer’s flower to decorate the page. And there are the others to whom an illustrated book is an enriched one. ..” (‘500 Years of Art & Illustration’ , 1942)

The late G. A. Kulkarni clearly belonged to the second group, "to whom an illustrated book is an enriched one".  

Most fans of GA don’t often talk about this aspect. But GA himself has written about it. 

Reading the letters quoted by Mr. Anand Antarkar (आनंद अंतरकर),  in his book ‘Ek Dharwadi Kahani’ (एक धारवाडी कहाणी), 2015, however it looks like GA was largely unhappy with the state of illustrations for Marathi publications in general.  

"...अंक सजावटीत अतिशय फिका पडतो. कथांची चित्रे Good Pictures तरी असावीत किंवा Good Illustrations तरी. सौ. केशकामत यांच्या सजावटीत दोन्ही आढळते, पण असे क्वचित. 'हंस' चा हा भाग मला फार सामान्य वाटला. (मी थोडासा चित्रकारही होतो.) आणि मुखपृष्ठावरील चित्रदेखील आपण पूर्वी पहिले तर नाही ना असे वाटले. (अर्थात हे पुष्कळच मासिकांच्या बाबतीत घडते.) म्हणजे तुम्ही दुसर्या टोकाला जाऊन ' सत्यकथेसारखे भीषण मुखपृष्ठ द्यावे असे मी म्हणत नाही. पण 'आस्वाद'वरील चित्र मला बरे वाटले…(सजावटीत [शि द] फडणीसांचा समावेश नाही. एका विशिष्ट तर्हेच्या लेखनाला त्यांची सजावट  मस्त जमते. पण त्यांचा आवका फार मर्यादित आहे.)..." (a letter dated November 4 1968)

Following are two more examples of his views on illustrations:

courtesy: copyright holders of GA's letters and Mr. Anand Antarkar
 
Now imagine if William Blake illustrated GA's 'Orpheus' (ऑर्फियस) from 'Pinglavel' (पिंगळावेळ), 1977!



Artist: William Blake (1757-1827), The Book of Job,

illustrated, engraved and printed by William Blake

4 comments:

Meghana Bhuskute said...

हे फारच महत्त्वाचं बोललात. आता सांगा - सध्याच्या पुस्तकांपैकी कुठल्या पुस्तकाचं मुखपृष्ठ विशेष लक्ष्यवेधी वाटलं? चटकन आठवणारी गोष्ट - ’अंताजीची बखर’चं नवं (मनोविकास प्रकाशन) मुखपृष्ठ अगदीच ’हे’ होतं. जुनं (ग्रन्थाली प्रकाशन) आठवून चुटपुट चुटपुट झाली.

Aniruddha G. Kulkarni said...

Thanks Meghana.

The last (Marathi) one I really liked was by Vasant Sarwate for his book 'Sarvottam Sarwate'....

Unknown said...

अनिरुद्ध मला आपला मोबाईल नंबर मिळेल?

Aniruddha G. Kulkarni said...

Dear Mr. Deshmukh, Please let me know your email id or mobile and I will contact you. Thanks