What Did Caveman See?

आदिमानवाची कला हा कार्टूनिस्ट्स चा आवडता विषय आहे ...

Artist: Ed Fisher, 11 Feb 1956

पण खालील कार्टून एक वेगळ्याच पातळीवर जाते... ते सुचवतय की एखाद्या माणसाला straw figures जंगलात दिसल्या आणि त्याने त्या गुहेत येऊन काढल्या... मला हे विलक्षण वाटले

Shnarf! Shnorfle! Shnuff! Shnort!.....A Pig Rooting In Pudding

Artist: Unknown to me

Sant Eknath and Greek island of Santorini

Fox News reported on October 11 2018:

"...In a sweeping move for equine rights, the Greek island of Santorini has formally banned “obese” tourists weighing over 220 pounds from riding local donkeys, after outcry from animal rights activists won international media attention and backlash in recent months.

In July, the animal rights group Help the Santorini Donkeys began petitioning for a weight restriction for donkey riders, as increasing numbers of overweight tourists have been reportedly opting to ride – not walk – up the steep hills of the popular cruise ship destination..."

courtesy: Sant Darshan Museum, Satya Sai Pandurang Kshetra Hadshi, Mulshi, Pune

Science vs Religion and Other Fights

Artist: Tom Gauld

चित्रकार अनंत सालकर यांच्या तीन देवियाँ...Three Ladies by Anant Salkar

सौजन्य: चित्रकार  सालकर, वाङ्मयशोभा, बुकगंगा.कॉम

वाङ्मय शोभा, सप्टेंबर १९५८

 वाङ्मय शोभा, जून १९५८

 वाङ्मय शोभा, सप्टेंबर १९५७

Nicolaes Maes and Rembrandt

Ferdinand Mount wrote in March 2020 for TLS:

"... At times, Rembrandt and Maes do work exactly the same reflective magic. Compare, for example Rembrandt’s “Girl at a Window” in Dulwich with Maes’s picture of the same title here, both so quiet and so infinitely arresting.

Yet, for the most part, what Maes does not so much lack the capacity for as actively abjure is the theatricality that makes Rembrandt’s great biblical masterpieces: those poignant figures carrying out their destiny in a pool of light, dwarfed by the surrounding darkness – seen in abundance at the recent exhibition, Rembrandt’s Light, at the Dulwich Picture Gallery. If there is drama in Maes, it is what we now call “immersive theatre”. We are part of the action; there’s no proscenium arch; if there is a stage, it’s an apron stage. We are walking the same street, enjoying the same fresh air of Amsterdam or Dordrecht, dawdling at the same back door with the girl selling milk.

Compare Maes’s portraits of the armaments king Jacob Trip and his equally formidable wife, Margaretha de Geer, with Rembrandt’s portraits of the same couple on show upstairs with the National Gallery’s other Dutch pictures. The Rembrandts are marvellous representations of a fierce and undimmed old age. But they are distanced from the spectator – that is part of their emotional power – while in the Maes version, Jacob and Margaretha seem to be in the room with us, unsettling presences..."

“Girl at a Window”, and at bottom, portraits of Margaretha de Geer, wife of Jacob Trip

Any Horse Will Do Show Jumping....

Artist: Zachary Kanin

जी ए कुलकर्णी जन्मशताब्दीला सुरवात....GA Will Be 100 Soon

आज, जुलै १० २०२२,  जी ए कुलकर्णी यांची ९९वी जयंती आणि उद्यापासून त्यांच्या जन्मशताब्दीला सुरवात

फ्रॅंक अॅडम्स यांनी काढलेल्या १९३७च्या चित्राचे मी केलेले रूपांतर....हा अत्यंत "हौशी" प्रयोग आहे आणि कृपया त्याकडे तसेच पाहावे...

मूळ चित्र आवडल्याने हा प्रयोग करावासा वाटला आणि प्रभाकर गोरेंच्या लंबकाच्या घड्याळा ऐवजी वालुका यंत्र वापरले.....कारण जीए म्हणतात ना वेळ कसा खिशाला भोक पडल्याप्रमाणे निघून गेला, तसा वेळ वालुकायंत्रातून जातो, लंबकाच्या घडाळ्यातून नाही!

गोरेंचे मूळचे चित्र पुस्तकाइतके महान आहे

... आणि ब्रेसियर पांढऱ्याची काळी झाली!...Janet Leigh@95

Today July 6 2022 is Janet Leigh's 95th birth anniversary

The late Ms. Leigh (1927-2004) is most well known for playing the role of Marion Crane in Alfred Hitchcock's 'Pyscho', 1960.

Patrick McGilligan says in ‘Alfred Hitchcock: A Life in Darkness and Light’, 2003:

“...The scenes where Marion wore only lingerie were a unique challenge for the costumers: what kind of undergarments should they be, and how racy could they be without offending the censors? There was some talk of having the actress’s bra and slip made to order, but the director scotched that. Marion’s undergarments would send a clear message to the female sector. “That just won’t work for the character,” Hitchcock told the costumers. “We want that underwear to be identifiable to many women all over the country.”

“There was great equivocation,” recalled costume designer Riggs, “about whether Janet would wear a black or white bra and slip in the opening. It went on and on. We had each ready, of course, and not until we were almost ready to shoot did Mr. Hitchcock finally choose white for the opening, black for after she steals the money. It was strictly for character statement. He had an obsession for the ‘good’ girl or the ‘bad’ girl.’ ”...”

  courtesy: Paramount Pictures

जी. एंच्या मते माधव आचवलांची जणू खासगी दौलत...Gina Lollobrigida @95

#GinaLollobrigida
Luigina "Gina" Lollobrigida tuns 95 today, July 4 2022

जी. ए. कुलकर्णी:

"...Ingrid Bergmanदेखील अविस्मरणीय आहे. आणखी एक नाव आठवते, पण आता ते वापरू नये असे वाटते: Gina Lollobrigida. जणू ती त्याची खासगी दौलत असल्याप्रमाणे इतर कुणी तिचा उल्लेख केला, की (माधव) आचवल काय भडकत असे!..."

 (पृष्ठ १८९, 'जी एंची निवडक पत्रे', खंड १, १९९५) 

जी. एं. नी  मिस लोलोब्रिगिडा यांचा उल्लेख आपल्या पत्र व्यवहारात आचवलांच्या निमित्ताने किमान आठ-दहा वेळा केला आहे!

याच मिस लोलोब्रिगिडांनी 'शालिमार', १९७८ नावाच्या अत्यंत भिकार हिंदी सिनेमात (मी बघितलाय तो!) काम करण्यासाठी करार केला होता (मला ते अगदी लहानपणच चांगल आठवतय) पण त्या सुदैवाने त्यातून बाहेर पडल्या. माधव आचवल (१९२६-१९८०) यांना या घटनेचा नक्कीच आनंद झाला असेल.  

एका फेसबुक ग्रुप मुळे मला मिस लोलोब्रिगिडा यांचे असंख्य फोटो आणि काही विडिओ बघायला मिळाले. त्यानंतर मी त्यांचा "Come September", 1961 हा सिनेमा सुद्धा पहिला. मला त्या सामान्य (विशेषतः इन्ग्रिड बर्गमन यांच्या तुलनेत) वाटल्या. काय जादू केली होती त्यांनी आचवलांवर कुणास ठाऊक!

पण तत्कालीन आवडी-निवडी अशाच असतात. त्याला कशाचीच फुटपट्टी लागत नाही. अभिजात कला, कलाकार मात्र दीर्घकालीन आनंद देतात. 

 

as Sheba, poster of ‘Solomon and Sheba’, 1959

courtesy: United Artists

Eats, Shoots & Leaves....Bamboo Metaphor

 

“I fear there are only so many bamboo metaphors the average reader can tolerate.”

Artist : Edward Steed, The New Yorker, April 2013