हे अतिशय सुंदर, १८७५ सालचे, वाळवंटातील झुडूप आणि त्यावरील फुल बघून मला " रंग रंगुल्या सान सानुल्या गवत फुला रे गवत फुला" आठवत नाही....
ना आठवते "वन सर्व सुगंधित झाले/ मन माझे मोहुन गेले - कितीतरी"...
तर आठवते दुर्गाबाईंचे "पिवळीच मी पाकोळी की" (निसर्गोत्सव, 1996)......
No comments:
Post a Comment
Welcome!
If your comment (In Marathi, Hindi or English) is NOT interesting or NOT relevant or abusive, I will NOT publish it.
Comment may get published but not replied to.
If you are pointing out a mistake in the post and if I agree with your claim, I will change the post and acknowledge your contribution.
Only if you agree to this, post your comment.