Launched on Nov 29 2006, now 2,100+ posts...This bilingual blog - 'आन्याची फाटकी पासोडी' in Marathi- is largely a celebration of visual and/or comic ...तुकाराम: "ढेकणासी बाज गड,उतरचढ केवढी"...George Santayana: " Everything in nature is lyrical in its ideal essence, tragic in its fate, and comic in its existence"...William Hazlitt: "Pictures are scattered like stray gifts through the world; and while they remain, earth has yet a little gilding."
Thursday, December 31, 2020
Tuesday, December 29, 2020
फेसबुकावरील स्मारके...Status of My Facebook and Wikipedia Pages at the end of Year 2020
Starting August 15 2007, I have created a few pages on English Wikipedia:
Vasant Sarwate, T S Shejwalkar, M V Dhond, D G Godse, Y D Phadke, S D Phadnis, Sadanand Rege, Natyachhatakar Diwakar, Chintaman Vinayak Joshi.
Starting June 2011, I have created and maintained a few Facebook pages too. Yearly, I publish stat for them.
Here it is for 2020.
I do not promote my pages directly or indirectly. I almost never send invitations to like my pages. I almost never tag anyone in the posts I post on them.
I am quite happy the way the pages have reached all sections of Marathi speaking people across the world using social media.
Sunday, December 27, 2020
फुटलेला तरी व्हॅन गाॉव आणि सदानंद रेगे...Van Gogh and Sadanand Rege
" १- व्हॅन गाॉव
मी
व्हॅन गाॉव् ...
मी
सूर्यफुलांच्या शय्येवर
निजलों एका वेश्येला घेऊन
अन् दिला तिला
माझाच एक कान कापून ...
ई ऽ ऽ ऽ ऽ
अखेर हिरव्या सांवल्यांच्या डोहांत
आत्महत्या केली मीं
तिची मी
उन्हाची
पिवळीजर्द ... विवस्त्र किंकाळी ऐकून
... "
(पृष्ठ ११-१२, , 'निवडक सदानंद रेगे', संपादक : वसंत आबाजी डहाके , १९९६-२०१३)
Friday, December 25, 2020
Wednesday, December 23, 2020
टोकयो स्टोरी आणि नटसम्राट....Why Aren't We Subtle?
आज २३ डिसेंबर २०२० ला नटसम्राटच्या पहिल्या प्रयोगाला ५०वर्षे पूर्ण होत आहेत
Jonathan Crow, April 2019, Open Culture:
टोकयो स्टोरी मधले काही संवाद:
'टोकयो स्टोरी' (Tokyo Story, 1953) हा अत्यंत कौतुक झालेला, नावाजलेला आणि माझा अत्यंत आवडता सिनेमा हा बऱ्याच प्रमाणात मोठी झालेली मुले आणि त्यांचे त्यांच्या आई-वडिलांशी संबंध या विषयावरच आहे पण त्याच विषयावरचे मराठी नाटक 'नटसम्राट' , १९७१ हे इतके भडक आहे कि वाटले आपण मराठीत टोकयो स्टोरी सारखे नाजूक का होऊ शकत नाही?
आणि म्हणूनच मग टोकयो स्टोरी इतके जगभर गाजते पण नटसम्राट भारत/ भारतीय लोक ओलांडून क्वचितच कुठे गेले ते त्यामुळेच का?
Saturday, December 19, 2020
नियती, भास, द ग गोडसे, जीए, हॉर्हे लुईस बोर्हेस...Wyrd, Greek Sense of Fate, the Vastness of the Sea.
नियती (destiny) हा शब्द जीएंमुळे खरा माहित झाला... destiny म्हणजे fate (नशीब) नव्हे ....
"Most people use fate and destiny interchangeably, but they aren’t the same. Fate is the life you lead if you never put yourself in the path of greatness. That’s the direction your life moves in without any effort on your part. That’s your fate. Fate is a negative and is defined as the expected result of normal development. Normal development. Never taking a risk is your inevitable fate.
नियती चा वापर भासांनी अतिशय प्रभावीपणे त्यांच्या 'प्रातिमा नाटकात करून घेतला असल्याचे प्रतिपादन द ग गोडसे (D G Godse, A Search शोध द. ग. गोडसेंचा) करतात...
सोबत दोन परिच्छेद - एक जीएंच्या पिंगळावेळ, १९७७ मधील आणि दुसरा गोडसेंच्या 'नांगी असलेले फुलपाखरू', १९८९ मधील....
भासांच्या महानतेची (कदाचित आणखी एक) ओळख करून घेण्यासाठी गोडसेंचा लेख जरूर वाचा... अर्थात नियती चा असा प्रभावी वापर भासांच्या नंतर (गेल्या जवळजवळ 2500 वर्षांत) भारतात कितीजणांनी केला याबद्दल मला शंका आहे ...
जीए म्हणतात तसे भासांच्या रामायणात रामाला सुद्धा नियती पासून सुटका नाही..."देवदेवतांनादेखील नियतीचे नियम" !.....
दोघांच्या साहित्याच्या कॉपीराईट होल्डर्सचे आभार....
Tuesday, December 15, 2020
तुझें आहें तुजपाशी...Black Narcissus...Victory of Earthly Desires
काकाजी:
"… आपल्या देवासला पावसात हजारो बेडकं ओरडतात मेंडकी-रोडवर, ओहोहोहो! काय
खर्ज लागतो एकेक बेडकाचा- असं वाटतं, की कोणी दशग्रंथी ब्राह्मण वेदपठण
करून राहिले आहेत बेटे ! काय ?"
(पु ल देशपांडे, 'तुझें आहें तुजपाशी', १९५७)
Neil Armstrong, BBC Culture, November 2020:
"...The longer they spend in this wild, elemental place, the more the women’s religious calling is clouded by very earthly desires. One becomes obsessed by her garden, planting it with flowers instead of vegetables. The nun who is particularly good with children yearns for a baby of her own. Sister Clodagh is troubled by memories of a youthful love affair and the increasingly tormented Sister Ruth lusts after Mr Dean, a somewhat dissolute Englishman who lives in the village. There are further ripples in the undercurrent of repressed longing when the handsome young nobleman being educated by the nuns has his head turned by Kanchi, a beautiful village girl. Eventually, the undercurrent becomes a torrent and the dam breaks..."
ब्लॅक नार्सिसस नावाची BBC-FX यांनी तयार केलेली टीव्ही सिरीज नोव्हेंबर २०२० मध्ये दाखवली जात आहे. Rummer Godden यांच्या त्याच नावाच्या कादंबरीवर ती आधारित आहे.
त्यावर आधारित आधी १९४७ साली एक उत्तम सिनेमा निघाला होता , ज्याचे कौतुक Martin Scorsese सारख्या निष्णात सिनेदिग्दर्शकाने केले आहे. (आपल्या हिंदी सिनेमातील अभिनेत्री निम्मी ह्यांनी तर त्यांचा काही सिनेमातील लूक कांची सारखा केला होता असे वाटते.)
Jean Simmons as Kanchi
मी तो सिनेमा नोव्हेंबर २०२० मध्ये पहिला आणि मला अतिशय आवडला... आणि मजा म्हणजे तो बघताना पु ल देशपांडे यांचे 'तुझें आहें तुजपाशी', १९५७ आठवले.
का? ते समजण्यासाठी तो सिनेमा, टीव्ही सिरीयल पहा किंवा कादंबरी वाचा.
Kathleen Byron as Sister Ruth and Deborah Kerr as Sister Clodagh
Monday, December 14, 2020
Espionage is an Extreme Version of the Human Comedy, even the Human Tragedy...John le Carré
"ए परफेक्ट स्पाय" ह्या जॉन ल कॅरे ह्यांच्या कदाचित सर्वोत्कृष्ष्ट पुस्तकाचा एपिग्राम पहा:
"A man who has two women loses his soul.
But a man who has two houses loses his head." (Proverb)
दोन घरे असणाऱ्या सर्वांनी लक्षात ठेवण्यासारखा आहे!
माझ्याकडे त्यांची अनेक पुस्तके आहेत पण त्यातील फक्त एकच मी पूर्ण वाचले आहे.
“Ready?” he asked.
She nodded.
Taking her arm he began walking deliberately across the strip. Liz wanted to run, but he held her so tightly that she could not. They were half-way towards the wall now, the brilliant semi-circle of light drawing them forward, the beam directly above them. Leamas was determined to keep Liz very close to him, as if he were afraid that Mundt would not keep his word and somehow snatch her away at the last moment.
They were almost at the wall when the beam darted to the north, leaving them momentarily in total darkness. Still holding Liz’s arm, Leamas guided her forward blindly, his left hand reaching ahead of him until suddenly he felt the coarse, sharp contact of the cinder brick. Now he could discern the wall and, looking upwards, the triple-strand of wire and the cruel hooks which held it. Metal wedges, like climbers’ pitons, had been driven into the brick. Seizing the highest one, Leamas pulled himself quickly upwards until he had reached the top of the wall. He tugged sharply at the lower strand of wire and it came towards him, already cut.
“Come on,” he whispered urgently, “start climbing.”
Laying himself flat he reached down, grasped her upstretched hand and began drawing her slowly upwards as her foot found the first metal rung.
Suddenly the whole world seemed to break into flame; from everywhere, from above and beside them, massive lights converged, bursting upon them with savage accuracy...." (John le Carré's 'The Spy Who Came in From the Cold', 1963)
“Now he could discern the Wall and, looking upwards, the triple strand of wire and the cruel hooks which held it.”