Monday, February 03, 2014

Difficult Art of Parody: Two Poets and Five Visual Artists...विडंबन

Today February 3 2014 is 87th Birthday of Vasant Sarwate, the greatest cartoonist India has produced


Eric Ormsby, review of "The Oxford Book of Parodies" by John Gross


"Parody is a form of impersonation, obviously, but also collaboration. What makes it so pleasurable, as Mr. Gross's anthology shows on every page, is not just the accuracy of the performance, though that's certainly essential. In the funniest parodies, there is the faint but unmistakable sense of giddy collusion; and in such improbable duets the parodist can't always be distinguished from the parodied."
 
Other than the late  Pralhad Keshav Atre's (प्रल्हाद केशव अत्रे) 1898-1969 "Jhenduchi Phule" (झेंडूची फुले)  and some of Vasant Sarwate's (वसंत सरवटे) drawings. there has been little of highest quality in Marathi that caricatures the famous art work.

(Sarwate has parodied not just great visual artists but Marathi prose writers. His latter work is one of the best I have seen by any artist in the world. More on this, some other time.)

'Jhenduchi Phule' caricatures some of the, then, most popular Marathi poems of established writers. And, for my taste, many of Atre's poems are better than the original ones!

For example, the following poem lampoons Keshavsut's 1866-1905 (केशवसुत)  poem "Aamhi Kon" (आम्ही कोण):

"'आम्ही कोण?' म्हणून काय पुसता दांताड वेंगाडुनी?
'फोटो' मासिक पुस्तकात न तुम्ही का आमुचा पाहिला?
किंवा 'गुच्छ' 'तरंग' 'अंजलि' कसा अद्यापि न वाचला?
चाले ज्यावरति अखंड स्तुतिचा वर्षाव पत्रांतुनी?


ते आम्ही-परवाङ्मयातिल करू चोरुन भाषांतरे,
ते आम्ही-न कुणास देउ अगदी याचा सुगावा परी!
डोळ्यांदेखत घालुनी दरवडा आम्ही कुबेराघरी!
त्याचे वाग्धन वापरून लपवू ही आमुची लक्तरे!


काव्याची भरगच्च घेउनि सदा काखोटिला पोतडी,
दावू गाउनि आमुच्याच कविता आम्हीच रस्त्यामधे,
दोस्तांचे घट बैसवून करु या आम्ही तयांचा 'उदे'
दुष्मानावर एकजात तुटुनी की लोंबवू चामडी!


आम्हाला वगळा-गतप्रभ झणी होतील साप्ताहिके!
आम्हाला वगळा-खलास सगळी होतील ना मासिके!


केशवसुत, क्षमा करा."

Kshavsut's original poem is here:

"आम्ही कोण म्हणूनि काय पुससी? आम्ही असू लाडके-
देवाचे दिधले असे जग तये आम्हांस खेळावया;
विश्वी या प्रतिभाबले विचरतो चोहीकडे लीलया,
दिक्कालांतुनि आरपार अमुची दृष्टी पहाया शके

सारेही बडिवार येथिल पहा! आम्हांपुढे ते फिके;
पाणिस्पर्शच आमुचा शकतसे वस्तूंप्रती द्यावया -
सौंदर्यातिशया, अशी वसतसे जादू करांमाजि या;
फोले पाखडिता तुम्ही, निवडितो ते सत्त्व आम्ही निके!

शून्यामाजि वसाहती वसविल्या कोणी सुरांच्या बरे?
पृथ्वीला सुरलोक साम्य झटती आणावया कोण ते?
ते आम्हीच, सुधा कृतींमधुनिया ज्यांच्या सदा पाझरे;
ते आम्हीच शरण्य, मंगल तुम्हां ज्यांपासुनी लाभते!

आम्हांला वगळा - गतप्रभ झणी होतील तारांगणे;
आम्हांला वगळा - विकेल कवडीमोलावरी हे जिणे!"

For me, P K Atre was as talented as Keshavsut.



Here is as example of Sarwate lampooning Rodin.



Artist: Vasant Sarwate




Artist: Anatol Kovarsky, The New Yorker  

(Mr. Kovarsky is 94 years old and still drawing!)




Artist: Peter Duggan,  The Guardian, May 2 2012




Artist: Auguste Rodin , 1902

courtesy: Wikimedia Commons

p.s. on February 5 2014


"The Thinker", 1913

Artist: Franz Kafka