हे अतिशय सुंदर, १८७५ सालचे, वाळवंटातील झुडूप आणि त्यावरील फुल बघून मला " रंग रंगुल्या सान सानुल्या गवत फुला रे गवत फुला" आठवत नाही....
ना आठवते "वन सर्व सुगंधित झाले/ मन माझे मोहुन गेले - कितीतरी"...
तर आठवते दुर्गाबाईंचे "पिवळीच मी पाकोळी की" (निसर्गोत्सव, 1996)......
